به نام آن تک پرستوی عشق

                بمیرد آنکه قربت را بنا کرد

                                               مرا از تو ، تو را از من جدا کرد

اگر چشمان تو دریاست منم فانوس شبهایت

               اگر حرفی زدم از گل تویی معنا و مفهومش

زندگی یعنی چکیدن

همچو شمع در گرمی عشق

                                       زندگی یعنی لطافت

                                       گم شدن در نرمی عشق

زندگی یعنی دویدن

بی امان در وادی عشق

                   می توان هر لحظه هر جا عاشق و دلداده بودن

پر غرور چون آبشاران بودن اما ساده بودن

می شود اندوه شب را از نگاه صبح فهمید

                  یا به وقت ریزش اشک شادی گذشته را دید

می توان در گریه ابر با خیال غنچه خوش بود

                  زایش آینده را هر خزانی دید و آزمود

بگذار که بر شاخه ی این صبح دلاویز

بنشینم و از عشق سرودی بسرایم

                                    آنگاه به صد شوق چو مرغان سبک بال،

                                    پرگیرم از این بام و به سوی تو بیایم .

عشق حدیثی است که با یک نگاه آغاز

                           با یک لبخند شکل با یک بوسه اوج

 و با یک قطره اشک به پایان می رسد...

ای گل ریشه ریشه فراموشم نکنی دوست دارم همیشه

به امید نگاهت ایستادن 

                                        بر روی شانه هایت سر نهادن

مرا خوش تر از اینها آرزوست

                                      دهان کوچکت را بوسه دادن

دلم پایبند پیمان تو باشه

                                      همیشه گویی چوگان تو باشه

دعا کردم بمیرم لحظه ی که

                                 سرم بر روی دامان تو باشد

بی تو بودن را برای با تو بودن دوست دارم

شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم

                        مرا اگر صد بار از خود برانی دوست دارم

                      به زندان خیانت هم کشانی دوست دارم

اسمتو روی گل نوشتم ، پر پر شد

                            روی برف نوشتم آب شد

اسمتو روی ساحل نوشتم آب برد

                           روی قلبم نوشتم موندگار شد